Haziran ayının ortasıydı ve Orlando'ya gelen ilk ELT öğrencisilerinden biriydi Serter. Bilkentlidir aslen. Oryantasyon tarihine 10 gün vardı daha, bu yüzden bize katıldı gönüllü olarak, ELT çalışanı oluverdi bir anda.İlginç bir kişiliktir Serter. Daha ilk dakikada şaşırtmaya başlar tanıştığı herkesi. Defalarca havaalanına gittik Serterle, Orlando'ya gelen ELT öğrencilerini karşılamaya. "Yürüyen merdivenden aşağı inenlerden hangileri Türk, hangileri bizim öğrenciler anında bilirim, abi" diye başladı ilk tuhaf muhabbetler. Ama daha da tuhaf olanı neredeyse hepsini bildi.10-12 saat yolculuğun verdiği yorgunlukla uykusuz, bitkin halde ELT tabelasına gelen öğrencilerin, yüzünü ilk 5 dakikada değiştirebiliyordu Serter. "Burası Amerika zenci dostum, hepimiz zenciyiz" Tanıştıktan 10 dakika sonra siyah Amerikalıların yaptığı el selamlaşmalarını yapıyordu herkesle."Para ne, sen kimsin, neden burdayız, ben neden zenciyim?" soruları adeta yaşam felsefesi haline geldi Orlando'da. Herkes sevdi onu kısa zamanda. 100 biralı, 15-20 kişilik, komşulardan şikayet alan yaz gecelerinin en sevilen yüzlerinden biri oldu Serter. Moralsiz olduğu anlarda herkese neşe saçtı. Daha da ileri gitti, ve bir de WAT işareti geliştirdi Serter, parmaklarıyla W yaparak. Serter'in de diğer birçok arkadaşı gibi sorunları oldu ama o genellikle istifini bozmayan, Orlando'da yaşadığı her anın tadını çıkarmaya çalışan örnek bir "WATÇI" (öğrenciler kendi aralarında böyle diyorlar) oldu."Zenci Dostumuz Serter" e bir ELT öğrencisi olarak kendini yakından tanımamıza olanak verdiği için teşekkür ediyoruz.